نوع مقاله : علمی ـ پژوهشی
نویسنده
دکتری فلسفه تطبیقی دانشگاه آزاد واحد علوم تحقیقات تهران، تهران، ایران.
چکیده
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
نویسنده [English]
Avicenna suggests an argument about immaterial soul which was based on intellectual concepts. Gazzali criticized the argument and then restudied it. After that he developed it by another method. The first proposition of Gazzali's argument is different from Avicenna's. In fact, Avicenna's argument is based on intellectual concepts and includes all the universal concepts. While Gazzali's argument is based on the concept of God and the divine knowledge. Both arguments, however, have the same second proposition that is "every intellectual concept is indivisible". Avicenna believed that intellectual concept is divisible in mind. While Gazzali held divine knowledge isn't divisible neither regard to quantity nor regard to conceptuality .Both thinkers have the same problem about the second proposition of the argument, Gazzali criticizes the second proposition but he couldn't solve it and again used it as the second proposition of the argument. This argument obtains a method which consists of reason and gnosis.
کلیدواژهها [English]
عنوان مقاله [العربیة]
مقارنة برهان تجرّد النفس لدی ابن سینا والغزّالی
چکیده [العربیة]قدّم ابن سینا برهاناً علی إثبات تجرّد النفس علی أساس المعقولات واستحالة تقسیمها، وقام الغزّالی بنقده وعرضه للدراسة والبحث. وعرض الغزّالی فی کتابه «کیمیاء السعادة» برهاناً علی إثبات تجرّد النفس یختلف عمّا قدّمه ابنسینا، بحیث یقوم علی مبدأ الله والمعرفة الإلهیة. وتشمل علی المعقولات التی یشیر ابن سینا إلی أنواعها علی سبیل الإطلاق، وکلَّ معقولٍ یمکن تقسیمه من الناحیة العقلیة والمعنویة، ویستحیل تقسیمه من الناحیة الکمّیّة، فی حین یستبدل الغزّالی المعرفة الإلهیة بالمعقولات، نظراً لکونها مفهوماً بسیطاً متّصفاً بالوحدة الذاتیة، وإستحالة تقسیمها من الناحیتین العقلیة والکمّیّة. ویشترک برهانا ابنسینا والغزّالی فی مقدمتهما الثانیة القائمة علی استحالة انقسام محلّ الصور العقلیة، وعلی هذا الأساس، فالنقد الذی وجّهه الغزالی کانت علی مقدمّة ابن سینا. وقد حصر الغزّالی الصور العقلیة فی المعرفة الإلهیة، وهذا الحصر علی الرغم من تقریبه مساری العقل والکشف، إلا أنّه یحصر مخاطبی البرهان فی مجموعة محدودة، فی حین خاطب ابنسینا العقل المشترک البشری.
کلیدواژهها [العربیة]