اندیشه‌های اشراقی ابن‌سینا

نوع مقاله : علمی ـ پژوهشی

نویسنده

استادیار دانشگاه قم، قم، ایران.

چکیده

کمال نهایی انسان در سیر صعودی، رسیدن به حق تعالی است که همین امر، کمال و خیر او به شمار می‌رود؛ زیرا انسان که خداوند او را مثال خودش قرار داده است دارای چنان شأنی است که بتواند به عنوان اشرف ممکنات، متصف به صفات حق و متخلق به اخلاق حق شود. از نظر ابن‌سینا، عارف کسی است که فکر خود را معطوف به عالم قدس نموده تا نور حق پیوسته بر باطنش بتابد. ابن‌سینا زهد و عبادت را به عنوان مقدمات سیر و سلوک عرفانی می‌داند او نخستین مرحله را «اراده» می‌داند که از آن به میل و رغبت تعبیر می‌کند و منشأ آن را یقیین برهانی و ایمان قلبی می‌داند. به نظر وی دومین مرحله «ریاضت» است که به معنای پرهیزگاری و انجام کارهای سخت یا تحمل رنج در راه تربیت خود می‌باشد. از نظر ابن‌سینا سالک پس از طی مراحل بعدی یعنی وقت، توغل، سکینه، خوف و تلبیس، طمأنینه، مشیت و عروج، به جایی می‌رسد که نظری به حق و نظری به خود به عنوان آیینه حق دارد. سرانجام عارف واصل در پایان این سلوک به مقامی دست می‌یابد که در آن تنها حق را مشاهده می‌نماید.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Illuminative Ideas of Ibn Sina

نویسنده [English]

  • Marziyeh Sadeqi
Assistant Professor, Qom University, Qom, Iran.
چکیده [English]

Final perfection of human being is his progressive movement is to attain to the threshold of the Most High, and this in itself is his perfection and goodness, because human being whom God has created as His image has so high a dignity that as the most noble creature among possible beings can posses the attributes of the Truth and imitating the moral of the Truth. In Ibn Sina's view, mystic is a person who has turned his attention to the saceed world so that the light of the Truth continually shines on his inner being. Ibn Sina regards asceticism and worship as a preparation for mystical journey. He calls the first phase "volition" that he interprets as desire and inclination and considers its origin as demonstrable certainty and heart's inner faith. According to him the second phase is "asceticism" which means piety and doing hard works by suffering pain in the way of self-discipline. In Ibn Sina's view, after traveling the following phases, that is time, deep penetration, tranquility, fear and concealing, quietude, providence and ascent, the wayfare reaches a state where he has a glimpse of the Most High and sees himself as a mirror of Him. Finally the mystic, who is now united with God, at the end of this journey attains a state where he only sees God.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Man
  • arc of ascent
  • stage of spiritual journey
  • mystical stations
  • attainment