سیر تحول معنای«وجود» و «موجود» از نخستین سده‏ های هجری تا عصر ابن‏ سینا

نوع مقاله : علمی ـ پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری فلسفۀ تطبیقی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران مدیر محتوای سایت «تابناک»

2 استادیار گروه فلسفه، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

3 استادیار گروه فلسفه و کلام اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

چکیده

دو واژه «وجود» و «موجود» در زبان عربی، تحول معنایی یافته‌اند. این دو واژه که از ریشه «وجد» مشتق شده‌اند، نخست معنایی سوبژکتیو دارند و حاکی از نحوه ارتباط گوینده با جهان بیرون هستند و پس از آن، با ورود به ترجمه عربی آثار فلسفیِ یونانی و پذیرششان از سوی فیلسوفان در تمدن اسلامی، آهسته‌آهسته، معنایشان تغییر کرده و جنبه هستی‌شناختی یافته است؛ بدین صورت که از وضعیت جهان و اشیاء، به‌خودی‌خود حکایت دارد. با مرور و مقایسه متون لغوی و ادبی قبل و بعد از عصر ابن‌سینا، به این نتیجه می‌رسیم که پس از تثبیت و گسترش فلسفه در زبان عربی، معنای «از نیستی به هستی آمدن» به یکی از مهم‌ترین معانی «وجد» و دو مشتق مهم آن، یعنی «وجود» و «موجود»، تبدیل و مقبولیتِ آن روز‌به‌روز فراگیرتر شده است؛ گرچه این واژه و مشتقاتِ آن، همچنان معانی سابق خود را هم حفظ کرده‌ اند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Semantic Transition Process of "Existence" (Wojūd) and "Existing" (Mojūd) in Primary Islamic Centuries Until Avicenna's Era

نویسندگان [English]

  • skandar salehi 1
  • Abass Zahabi 3
چکیده [English]

چکیده:
There is a meaning transition about "Existence" (Wojūd) and "Existing" (Mojūd) in Arabic language. These two terms are derivities from one linguistical origin is named wejdān and in philosophical paradigm both of them were considered only as epistemic idioms to explain the relationship between narrator (as a subject) and outer world. After translation of Greek philosophical works to Arabic language and acceptation it by Muslim Philosophers the meaning of wojud and mojud changed slowly from epistemic to ontologic phase so that they were applied to explain objects by oneselves without their correlation with subject or narrator. In comparison with lexical and literary works befor and after Avicenna's period we discover an important conversion about the previous meaning to new one which was considered as "being from inexistence". After consolidation of Philosophy in Arabic language this new meaning extended quickly in philosophical texts however the previous meaning also is seen beside this new one.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Existence (Wojūd)
  • Existing (Mojūd)
  • Avicenna
  • Age of Translation Movement

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار