ابنسینا، حسین بن عبدالله (۱۳۸۱). الاشارات و التنبیهات (مجتبی زارعی، بهتحقیق). قم: بوستان کتاب.
ابنسینا، حسین بن عبدالله (۱۳۷۱). المباحثات. قم: انتشارات بیدار.
ابنسینا، حسین بن عبدالله (۱۳۷۹). النجاة من الغرق فی بحر الضلالات (محمدتقی دانشپژوه، بهویرایش). تهران: دانشگاه تهران.
ابنسینا، حسین بن عبدالله (۱۳۸۳). دانشنامهٔ علائی. همدان: دانشگاه بوعلی سینا.
ابنسینا، حسین بن عبدالله (۱۳۹۱). التعلیقات. تهران: مؤسسة پژوهشی حکمت و فلسفة ایران.
ابنسینا، حسین بن عبدالله (۱۳۹۲). النفس من کتاب الشفاء (حسن حسنزاده آملی، بهتحقیق). قم: بوستان کتاب.
ابنسینا، حسین بن عبدالله (۱۴۰۴الف). الهیات شفا. قم: مکتبة آیت اللّٰه مرعشی.
ابنسینا، حسین بن عبدالله (۱۴۰۴ب). التعلیقات (عبدالرحمن بدوی، بهتحقیق). قم: مکتبة الاعلام الاسلامی.
ابنسینا، حسین بن عبدالله (۱۳۶۳). المبدء و المعاد (عبدالله نورانی، بهاهتمام). تهران: مؤسسة مطالعات اسلامی دانشگاه تهران، دانشگاه مکگیل.
احمدوند، معروفعلی (۱۳۹۳). نقد و بررسی نظریة اتحاد مفهومی و مصداقی ذات و صفات الهی. پژوهشهای فلسفی ـ کلامی، 16(۶۲)، 175-194.
ارسطو (۱۳۶۹). دربارهٔ نفس (De Anima) (محمدحسن لطفی، بهترجمه و حاشیه). تهران: انتشارات حکمت.
بهمنیار، ابن مرزبان (۱۳۹۳). التحصیل (مرتضی مطهری، بهتحقیق). تهران: دانشگاه تهران.
جوادی آملی، عبدالله (۱۳۸۹). رحیق مختوم (جلد ۱). قم: انتشارات اسرا.
حسنزاده، سعید؛ سعیدیمهر، محمد؛ و اکبری، رضا (۱۴۰۲). معناشناسی اراده از منظر ابنسینا: مشترک لفظی یا مشترک معنوی. فلسفه و کلام اسلامی، دورة ۵۶ (شمارة ۲)، ۲68-۲49.
ذبیحی، محمد (۱۳۸۳). اتحاد مفهومی و مصداقی ذات و صفات واجب تعالی از دیدگاه ابنسینا. اندیشهٔ دینی، ۶(۱۳)، 45-29.
ذبیحی، محمد، و ایرجینیا، اعظم (۱۳۹۴). صفات الهی از نگاه ابنسینا و توماس آکوئیناس. فلسفهٔ دین، ۶(189041)، 57-29.
سید مرتضی، علی بن حسین (۱۴۱۱ق). الذخیرة فی علم الکلام. قم: مؤسسة نشر اسلامی.
سهرودی، یحیی بن حبش (۱۳۷۲). حکمة الاشراق (سید جلالالدین آشتیانی، بهتحقیق). تهران: انجمن فلسفة ایران.
علیزمانی، امیرعباس (۱۳۸۶). سخن گفتن از خدا. تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشة اسلامی.
غزالی، محمد بن محمد (۱۴۲۰ق). احیاء علوم الدین. بیروت: دار المعرفة.
فخر رازی، محمد بن عمر (۱۴۱۷ق). المحصل فی علم الکلام (حسین اتر، بهتحقیق). بیروت: دار الکتب العلمیة.
قاسمپور، محسن، و ذهبی، سیدعباس (۱۴۰۱). «اتحاد مفهومی صفات الهی» در آموزههای اسلامی: بررسی دیدگاه ابنسینا، پژوهشهای ادیانی، ۱۰(۱۹)، 49-30.
قوشچی، علی بن محمد (۱۴۲۱ق). عنقود الزواهر فی الصرف. بیروت: دار الکتب و الوثائق القومیة.
کردفیروزجانی، یارعلی (۱۳۹۷). نظریة ابنسینا دربارة توحید صفاتی: وحدت مفهومی یا وحدت معنایی. حکمت اسرا، ۱۰(3۲)، 86-67.
مظفر، محمدرضا (۱۳۶۶). المنطق (جلد ۱). قم: انتشارات اسماعیلیان.
ملاصدرا، محمد بن ابراهیم (۱۳۶۰). الشواهد الربوبیة فی المناهج السلوکیة (سید جلالالدین آشتیانی، بهتحقیق). مشهد: المرکز الجامعی للنشر.
ملاصدرا، محمد بن ابراهیم (۱۳۶۸). الحکمة المتعالیه فی الاسفار العقلیة الاربعة (جلد ۲ و ۶). قم: مکتبة المصطفوی.
نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد (۱۳۸۶). شرح الإشارات و التنبیهات (جلد ۲). قم: بوستان کتاب.
هدایتافزا، محمود، و حسینی، سیدعبدالرحیم، (۱۳۹۴). مبادی نظری ترادف مفهومی صفات حقیقی خداوند از منظر ابنسینا و شیخ احسائی، حکمت سینوی، ۱۹(۵۳)، ۷۰-۴۹.
یزدانپناه، سید یدالله (۱۳۸۹). حکمت اشراق (جلد ۱) (مهدی علیپور، بهتحقیق). قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.