The Efficiency of the State in Avicenna's Political Philosophy

Document Type : Scholarly Article

Author

Assistant Professor of the Department of Political Philosophy of the Research Institute of Islamic Sciences and Culture, Qom, Iran

Abstract

Avicenna is a political philosopher with a coherent intellectual system. Utilizing this intellectual framework, he analyzed the issues prevalent in his society and subsequently prescribed an ideal order. The key question is: what type of state does his philosophical system deem efficient, and what mechanisms does he advocate for it? It is asserted that, in Avicenna's political philosophy, the state thrives on the governance of the just and prophetic leadership. On one hand, measures grounded in Sharia laws and civic participation are instituted to prevent societal members from the perils of deviation, oppression, and injustice, serving as a deterrent. On the other hand, moderation and equilibrium in society are established through the application of justice. This article employs a philosophical method, both probative and argumentative, to demonstrate Avicenna's intellectual prowess concerning the efficacy of government based on the tenets of his political philosophy. The research findings highlight that the efficiency of the state hinges on preventing corruption in society, the state, and the political system. Moreover, state effectiveness results from the implementation of strategic policies fostering justice and balance, along with the enforcement of laws that contribute to prosperity in both the present world and the hereafter. Lastly, the efficiency of the state is contingent upon contemporary management practices rooted in experiences, expert opinions, and current requirements.

Keywords

Main Subjects


ابن‌سینا، حسین بن عبدالله (1952 م). أحوال النفس: رسالة فى‏النفس و بقائها ومعادها (احمد فؤاد الأهوانى، محقق و مقدمه‌نویس). قاهرة: دار إحیاء الکتب العربیة.
ابن‌سینا، حسین بن عبدالله (1403 ق). الإشارات والتنبیهات (مع الشرح للمحقق نصیرالدین الطوسی و شرح الشرح للعلّامة قطب‌الدین الرازی). قم: دفتر نشر الکتاب.
ابن‌سینا، حسین بن عبدالله (1387). الإشارات والتنبیهات (مجتبی زارعی، محقق). قم: بوستان کتاب.
ابن‏سینا، حسین بن عبدالله (1363 ب). إشارات و تنبیهات (حسن ملکشاهى، مترجم و شارح). تهران: سروش.
ابن‌سینا، حسین بن عبدالله (1331). الهیات دانشنامۀ علایی (محمد معین، محقق). تهران: یادگار جشن هزارۀ ابوعلی‌سینا، سلسلۀ انتشارات انجمن آثار ملی (15).
ابن‌سینا، حسین بن عبدالله (1404 ق الف). الإلهیات الشفاء. قم: منشورات آیت‏اللّه‏ العظمى المرعشى النجفی.
ابن‌سینا، حسین بن عبدالله (1385). إلهیات نجات (یحیى یثربى، مترجم و شارح). قم: بوستان کتاب.
ابن‌سینا، حسین بن عبدالله (1404 ق ب). البرهان: المنطق (ابراهیم  بیومی مدکور، طه حسین، سعید زاید، احمد فواد اهوانی، و ابوالعلاء عفیفی، به‌کوشش). قم: مکتبة آیت‏اللّه‏ العظمى المرعشى النجفی.
ابن‌سینا، حسین بن عبدالله (1370). تسع رسائل فی الحکمة و الطبیعیات (مصطفی نورانی، شارح). قم: مکتب اهل‌بیت (ع).
ابن‌سینا، حسین بن عبدالله (1379). التعلیقات. قم: مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی.
ابن‌سینا، حسین بن عبدالله (1400 ق). رسائل ابن‏سینا. قم: بیدار.
ابن‌سینا، حسین بن عبدالله (1318 ق). رسائل فی الحکمة والطبیعیات: رسالة فی أقسام العلوم العقلیة. بمبئی: مطبعه گلزار حسنی.
ابن‌سینا، حسین بن عبدالله (1404 ق ج). الشفاء: الطبیعیات (الفن السادس: کتاب النفس). قم: منشورات مکتبة آیت‌الله العظمی المرعشی النجفی.
ابن‌سینا، حسین بن عبدالله (1371). المباحثات (محسن بیدار، محقق و تعلیقه‌نویس). قم: بیدار.
ابن‌سینا، حسین بن عبدالله (1363 الف). المبدأ والمعاد (عبداللّه‏ نورانى، به‌کوشش). تهران: مؤسسۀ مطالعات اسلامى دانشگاه مک‏گیل با همکارى دانشگاه تهران.
ابن‌سینا، حسین بن عبدالله (1428 ق). المجموع أو الحکمة العروضیة (محسن صالح، محقق). بیروت: دار الهادی.
ابن‌سینا، حسین بن عبدالله (1388 الف). مجموعۀ رسائل: رسالۀ اقسام نفوس (سید محمود طاهرى، مصحح). تهران: نشر آیت اشراق.
ابن‌سینا، حسین بن عبدالله (1388 ب). مجموعۀ رسائل: رسالۀ عشق (سید محمود طاهرى، مصحح و شارح). تهران: نشر آیت اشراق.
ابن‌سینا، حسین بن عبدالله (1366). معراجنامه؛ بهانضمام تحریر آن از شمسالدین ابراهیم ابرقوهی (نجیب مایل هروی، به کوشش). مشهد: آستان قدس رضوی.
ابن‌سینا، حسین بن عبدالله (1364). النجاة فی الحکمة المنطقیة والطبیعیة والإلهیة. تهران: مرتضوی.
داودی، علی‌مراد (1349). عقل در حکمت مشاء از ارسطو تا ابن‏سینا. تهران: دهخدا.
راش، مایکل (1381). جامعه و سیاست (منوچهر صبوری، مترجم). تهران: سمت.
رضاییان، علی (1379). مبانی سازمان و مدیریت. تهران: سمت.
شکوری، ابوالفضل (1384). فلسفۀ سیاسی ابن‏سینا. قم: عقل سرخ.
صلیبا، جمیل (1366). فرهنگ فلسفی (منوچهر صانعی دره‌بیدی، مترجم). تهران: حکمت.
عباس‌مراد، علی (1434 ق). دولة الشریعة. بیروت: دار  الطلیعة.
فارابی، محمد بن محمد (1995 م). آراء اهل المدینة الفاضلة. بیروت: دار مکتبة الهلال.
مک‌لین، ایان (1387). فرهنگ علوم سیاسی آکسفورد (حمید احمدی، مترجم). تهران: نشر میزان.
نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد (1373). اخلاق ناصری (مجتبی مینوی و علیرضا حیدری، مصححان). تهران: خوارزمی.یوسفی‌راد، مرتضی (1399). چیستیِ فلسفۀ سیاسی مشاء. قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
یوسفی‌راد، مرتضی (1394). مبانی فلسفۀ سیاسی مشاء. قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
یوسفی‌راد، مرتضی (1387). مفهومشناسی فلسفۀ سیاسی مشاء. قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.