ابن‌سینا، حسین‌بن‌عبدالله(1383). الإشارات و التنبیهات(شرح نصیرالدین الطوسی و شرح الشرح قطب‌الدین الرازی)، قم: نشر البلاغه.
ــــــــــــــ(1428هـ). الشفاء: المنطق: القیاس(راجعه و قدم له ابراهیم مدکور، تحقیق سعید زاید)، قم: منشورات ذوی القربی.
ــــــــــــــ(1396). المختصر الأوسط(تصحیح و مقدمه سید محمود یوسف ثانی)، تهران: مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران.
ــــــــــــــ(1379). النجاه(تصحیح و مقدمه محمدتقی دانش‌پژوه). تهران: دانشگاه تهران.
ارسطو(1378)، اُرگانون،ترجمه میرشمس‌الدین ادیب سلطانی، تهران: نگاه.
سهروردی، شهاب‌الدین یحیی(1380). مجموعه مصنّفات شیخ اشراق، تصحیح هانری کربن، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
عظیمی، مهدی( بهار و تابستان 1396الف). «از دلیل افتراض تا معرفی و حذف سور وجودی»، منطق‌پژوهی، 8(1)، ص67ـ93.
ــــــــــــــ(بهار 1385). «بنیادهای بدیهی در منطق صوری»، مطالعات اسلامی، پیوست شماره71، ص103ـ126.
ــــــــــــــ(1394). تحلیل منطقی گزاره(شرح منطق اشارات: نهج‌های سوم تا ششم)، قم: انتشارات حکمت اسلامی.
ــــــــــــــ(1395). تحلیل منطقی استدلال (شرح منطق اشارات: نهج‌های هفتم تا دهم)، قم: انتشارات حکمت اسلامی.
ــــــــــــــ( تابستان 1396ب). «وامداری سهروردی به ابن‌سینا در منطق تعریف»، حکمت معاصر، 8(2)، ص73ـ86.
صدرالدین شیرازی، محمدابراهیم(بی‌تا). اللمعات المشرقیه فی الفنون المنطقیه، ترجمه و شرح عبدالمحسن مشکوه‌الدینی، تهران: مؤسسه مطبوعاتی نصر.
فلاحی، اسدالله(1395). منطق تطبیقی، تهران: سمت.
Łukasiewicz, Jan(1957). Aristotle’s Syllogistic from the Standpoint of the Modern Formal Logic, Oxford, Clarendon Press.
Street, Tony(2008). “Suhrawardi on Modal Syllogisms”, Islamic Thought in the Middle Ages, Anna Akasoy & Wim Raven(eds.), P.163-178.
Suhrawardī(1999). The Philosophy of Illumination, ed. and trans. J. Walbridge and H. Ziai, Provo, Brigham Young University Press.
Walbridge, John(2000). The Leaven of the Ancients, Albany, the State University of New York Press.
Ziai, Hossein(1990). Knowledge and Illumination, Atlanta, Scholars Press.
)
